D'una dona.m tueill e.m lais

Contrafactum

Afonso X

Bem sabia eu, mia senhor,
que pois m'eu de vós partisse
que nunc' haveria sabor
de rem, pois vos eu nom visse,
porque vós sodes a melhor
dona de que nunca oísse
homem falar;
ca o vosso bom semelhar
sei que par
nunca lh'homem pod'achar.

E pois que o Deus assi quis,
que eu som tam alongado
de vós, mui bem seede fiz
que nunca eu sem cuidado
en viverei, ca já Paris
d'amor nom foi tam coitado
[e] nem Tristam;
nunca sofrerom tal afã,
nen'[o] ham
quantos som, nem seeram.

Que farei eu, pois que nom vir
o mui bom parecer vosso?
Ca o mal que vos foi ferir
aquel é [meu] x'est o vosso;
e por ende per rem partir
de vos muit'amar nom posso;
nen'[o] farei,
ante bem sei ca morrerei,
se nom hei
vós que [já] sempr'am[ar]ei.

Model

Raimbaut de Vaqueiras
D'una dona.m tueilh e.m lais,
qu'ièu no vueilh sa paria,
pos vei que va de biais
ni que ten autra via;
qu'ièu l'era fis e verais
e ses tota bauzia,
que per ma fe
ièu l'amava mais que re;
fassa son be,
qu'a far l'er, si.s pliu per me.

Ges non pres un botacais
dona que aitals sia
qu'un prendà et autre.n lais:
non fai ges cortesia.
Soven presta son carcais,
nulhs hom non s'i fadia,
segon qu'ièu cre;
car molt es de gran mercé,
qu'ièu o sai be
e d'autres moltz, per ma fe.

Ges una pruna d'avais
en s'amor non daria,
si be.m fai ni col ni cais;
per que.us o celaria?
Quan la vei, m'o tenh a fais,
s'alre far en podia.
Sabes per que?
. . . . . . . . . . . . . . . . . . 
Dièus que.m manté
l'en do çò que l'en cové.

Ben es tornad' en debais
la beutat qu'ilh avia,
e no l'en te pro borrais
ni tefinhós que sia,
et es ben razós oeimais,
que.l jovens té sa via;
e par li be
a son escueill, qui la ve:
mal si capté
e farà peitz per jasé.